به بهانه هفتاد و پنجمین سالروز تولد خسرو سینایی مراسم بزرگداشتی با حضور گروهی از علاقهمندان، شاگردان و دوستان این کارگردان مازندرانی در هتل «سالار دره» ساری برگزار شد.
در این مراسم فیلم «دستگاه» به کارگردانی خسرو سینایی به نمایش درآمد و کیک هفتاد و پنجمین سالروز تولد این کارگردان مازنی بریده شد. موضوع این فیلم، داستان دستگاه پزشکی پدر خسرو سینایی است که سینایی در نظر داشت، این دستگاه را به موزه علوم پزشکی اهدا کند، اما دستاندرکاران این موزه، فقط در انبار، جایی برای این دستگاه داشتند.
تماشای نخستین فیلم در ساری
خسرو سینایی در دی ماه سال 1319 در شهر ساری به دنیا آمد. پدرش اهل اردستان و مادرش تهرانی بود. پدرش که پزشک و تحصیلکرده فرانسه بود، در همان سال رئیس بهداری مازندران شد و خانوادهاش در شهر ساری ساکن شدند.
دوران کودکیاش که تا کلاس اول دبستان در این شهر گذشت، با سالهای پایانی جنگ جهانی دوم و دورانی که ارتش سرخ، شمال ایران را تصرف کرده بود، همراه شد.
خسرو سینایی میگوید: از آن سالها خاطرات بسیاری دارم. به یاد میآورم، سه یا چهار ساله بودم که سربازان ارتش سرخ در خیابانها رژه میرفتند و بعضی شبها در میدان ساعت که از میادین قدیمی شهر ساری بود، پرده سینما کار میگذاشتند و فیلمهای 16میلی متری نمایش میدادند.
مردم وسط خیابان مینشستند و فیلم تماشا میکردند. چون منزل ما حوالی میدان ساعت بود، من هم برای تماشای فیلم میرفتم و این نخستین برخورد من با پدیدهای به نام سینما بود.
نخستین حضورم در مدرسه، در کودکستان رشدیه به یاد «حسن رشدیه» بناینگذار مدارس جدید بر میگردد و کلاس اول ابتدایی را در مدرسهای در ساری گذراندم و پس از آن در سال ۱۳۲۶ به تهران نقل مکان کردم. دیپلم ام را در سال ۱۳۳۷ گرفتم و بنا بر اصرار خانواده در رشته پزشکی شرکت کردم، اما سرانجام به دانشکده سینما رفتم.
خسرو سینایی، کارگردان و فیلمنامهنویس ایرانی است. آثار او معمولاً بر پایه مستندهای اجتماعی استوار هستند. او بیش از ۱۲۰ فیلم سینمایی، داستانی، مستند، کوتاه و بلند ساخته است.
سینایی فارغالتحصیل کارگردانی و فیلمنامهنویسی از آکادمی هنرهای نمایشی و رشته تئوری موسیقی از کنسرواتوار وین است. سینایی از سال ۱۳۴۶ در وزارت فرهنگ و هنر و از سال ۱۳۵۲ در تلویزیون ايران شروع به کار کرد. او فعالیت سینمایی خود را در سال ۱۳۵۸ با کارگردانی آغاز کرد.
وی افزون بر نویسندگی و کارگردانی، ساخت موسیقی و تدوین برخی از آثارش را نیز برعهده داشته است. او در سال ۱۳۸۴ فیلم کوتاه «فرش، اسب، ترکمن» از مجموعه فرش ایرانی را کارگردانی کرد.
سینایی در سال ۱۳۸۷ به خاطر ساخت فیلم مستند «مرثیه گمشده» که روایتگر مهاجرت هزاران لهستانی به ایران در سالهای ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲میلادی است، نشان شوالیه را از رئیس جمهور لهستان و نشان افتخار هنرمند از وزارت فرهنگ این کشور دریافت کرده است. «در کوچههای عشق» و «عروس آتش» از جمله فیلمهای مطرح خسرو سینایی میباشد.
حق نداریم اکسیژن مصرف کنیم و کاری نکنیم
این سینماگر مازندرانی در جشن تولد 75سالگی خود از جوانان خواست، به زندگی امیدوار باشند و ادامه داد: حق نداریم ناامید باشیم و من به دوستان جوان گفتهام حق نداریم، اکسیژن دیگران را مصرف کنیم و کاری انجام ندهیم و اگر کاری نکنیم، یعنی زنده نیستیم.
این کارگردان افزود: اگر فرزندانم تولدم را تبریک بگویند، موضوعی طبیعی است، اما اینکه در شهری که دوستش داری، افرادی به یادت باشند و تولدت را تبریک بگویند، موضوع ویژهای است.
سینایی ادامه داد: سنت پزشکی، حرفه خانوادگیام بود و تا جد سومم پزشک بودند و نوشتن، آغاز انحراف من از زندگی متداول به عنوان پزشک، به زندگی هنری بود.
وی با بیان اینکه زندگی، جرقهای میان دو تاریکی است و باید سعی کنیم این جرقه پر نور باشد، افزود: سینما برای من سرابی بود که خرسندم، به سویش رفتم و تا آخر این مسیر را ادامه میدهم.
این کارگردان و فیلمنامه نویس با اشاره به اینکه مهم این است، راهی که انتخاب میکنیم درست باشد، گفت: باید سعی کنیم با شخصیت و توان خود، مسیری را که انتخاب کردهایم، بسازیم. این نویسنده و کارگردان سینما با بیان اینکه هنر، بسیار والا اما زندگی از آن والاتر است، خاطرنشان کرد: عدهای از ما به خودمان فشار میآوریم که هنرمند بزرگ تری باشیم، در حالی که از زندگی غافل هستیم.
خسرو سینایی در پایان این مراسم، کیک تولد 75 سالگی خود را برش زد.
نظر شما